LEZINGENREEKS: Indonesië in al zijn facetten

Professor Stefaan De Neve vertelt over zijn onderzoek in Indonesië, dat vooral focust op landbouw, biologische teelten en dergelijke meer.

Biologische Fair Trade rijst uit Indonesië / Java

Op Java in Indonesië wordt er biologische Fair Trade rijst geproduceerd. Deze Sunria-rijst toont aan dat rijstproductie heel goed kan zorgen voor mens, milieu en economie. De biologische rijst Sunria is verkrijgbaar in veel biowinkels en biosupermarktens in België. Het project had als doel om meer biologische rijstteelt op Java te brengen. Tegelijkertijd moesten de boerenfamilies van deze rijstproductie en rijsthandel een waardig inkomen kunnen verdienen. Biofresh, de Belgische grootdistributeur voor bio, zette een samenwerking op tussen boeren, privéhandelaars, consumenten en de lokale overheid. Ook de Vlaamse ngo Vredeseilanden was nauw betrokken om van dit project een succes te maken. De boeren telen niet alleen de rijst, ook de verwerking en verpakking gebeuren in de dorpen.

“De aanpak voor de teelt van deze rijst geeft revolutionaire resultaten, zonder gebruik van chemie of spitstechnologie.”

“De boeren zaten al decennia vast in een vicieuze cirkel van armoede, we introduceerden voor de export de standaarden van eerlijke handel en moedigden hen aan om duurzamer te telen. De boeren besparen nu de helft water, de teelt stoot minder broeikasgassen uit, ze versterken de biodiversiteit en vruchtbaarheid van het land. Hun oogst is gestegen met 78 procent! Als consument is Sunria-rijst dus niet alleen geteeld uit een vruchtbare bodem en niet chemisch behandeld, het is ook een mooie keuze om het milieu en de lokale boeren te helpen.”

Jeroen Adam bespreekt de proliferatie van cultuur/adat in het Indonesië na de Nieuwe Orde. Hierbij weegt hij het potentieel inclusieve en exclusieve karakter van adat in een proces van democratisering af.

Wreed schoon, volkssprookjes op reis.

Volkssprookjes zijn reizigers. Ze verbinden generaties en culturen en nodigen uit om elkaar te verkennen. In ‘Wreed schoon’ (Polis) verzamelde antropologe Marita de Sterck een bont palet van niet-verkinderlijkte volkssprookjes uit 40 culturen die België en Nederland bewonen. Jonas Thys zette de ongecensureerde teksten om in confronterende beelden. Tijdens haar lezing zoomt de auteur in op de verbindende kracht van volksverhalen en maak je kennis met Cinderella’s uit alle continenten, ghouls, duivels en heksen, slimme dappere vrouwen, liefde en lust in alle tinten van de wereld. Ook twee bijzondere volksverhalen uit Indonesië komen aan bod.

Ramayana en Mahabharata in Indonesië

Het Ramayana en het Mahabharata worden beschouwd als de Indische evenknie van de klassieke Griekse epen. Het Ramayana vertelt het verhaal over een prins, Rama, wiens geliefde Sita ontvoerd wordt door een demonenkoning, Ravana. Het Mahabharata handelt over de bloedige strijd tussen twee clans binnen eenzelfde familie. De oudste versies van deze verhalen werden eeuwen voor onze jaartelling gecomponeerd in het Sanskrit. Doorheen de geschiedenis bleven deze verhalen echter tot de verbeelding spreken van de bevolking, tot ver buiten het Indische subcontinent. Kunstenaars integreerden episodes in hun kunstwerken, dichters creëerden hun eigen adaptaties in diverse Aziatische talen. Ook in Indonesië vinden we deze verhalen verhalen terug, in de literatuur, beeldende kunsten en in de podiumkunsten. Tijdens deze lezing, wordt een overzicht gegeven van de belangrijkste adaptaties en hun bijzonderheden.